Мужчыны адыходзяць, як Радзіма ў гісторыю, дзе Княства і Статуты. Мужчыны адыходзяць, а нябыту няма для іх... І я сябе гартую, гартаю акравершы і санэты і веру ў сны, што разам мы сасьнілі. Мужчыны адыходзяць, як Радзіма, бо ведаюць, што рай яны згубілі...